خدایا ما که در راه مانده ایم ودستمان به آسمان نمی رسد
ولی تو که دستت به زمین میرسد مارا بالا ببر...
ما را به باور این پرندگان نزدیک کن ..
ای دریای رحمت دریابم...مسیر طولانی. عزممان جزم نیست ...دلبرنیست
آیامی شود ماهم به مقام مصطفی برسیم
نمیدانم در باب مقام این لاله صفت ها چه گویم؟
صد دفتر صد برگ پر ازشعرسپید است
در شان شما یک غزل ناب ندارم
آقا سلام گرچه بلند است جایتان /
می خواهم از زمین بنویسم برایتان
یک نامه حاوی همه حرفهای راست /
یک نامه از کسی که کمی عاشق شماست
یک نامه از بلندی انسان که پست شد /
یک نامه از کسی که دچار شکست شد
این نامه مدح نیست فقط شرح ماتم است /
یک ذره از هزار نوشتم اگر کم است
بعد از شما غبار به آیینه ها نشست /
شیطان دوباره آمد و جای خدا نشست
پرپر شدند در دل طوفانی از بدی /
گلهای رو سپید همیشه محمدی
آمد به شهر فاجعه، اسلام راحتی /
انسان منهدم شده، قرآن زینتی
بیمارهای عشق خدا« بهتر»ی شدند /
جلباب هایمان کم کم روسری شدند
خورشید مرد و شام تباهی دراز شد /
بر روی دشمنان در این قلعه باز شد
در کسوت قدیمی آزادی زنان /
دنیای ما اگرچه گرفتار آمدست
اما هنوز تشنه نام محمد است /
در انتهای نامه خیسم سلام بر
نام بزرگوار و نجیب پیامبر
