یه باری از امروز رو دوشته
که باسش یه عمره زمین می خوری...
استاد فریدون مشیری:
بیا به خاک بلا دیده ای بیندیشیم
که ناله می چکد ازبرق تازیانه در او
به خانه های خراب به کومه های خموش
...که سوخت یک جا برگ و گل و جوانه در او
...به چار سوی افق می کشد زبانه در او
به زندگی که فرود مرده جاودانه در او
گفت زندگی گفتم عبادت
گفت کجایی گفتم در راه ماند ام
گفت راهنما گفتم شهدا
- ۹۱/۰۴/۰۱